Podczas kiedy jedni z utęsknieniem wypatrują zimy, czekają na śnieg i odpowiednie warunki zjazdowe, szykują swoje deski i narty i ruszają w góry, inni wiedzą już, że swoim ulubionym sportem mogą cieszyć się nie tylko zimą i nie tylko na śniegu. Sandboarding i sand skiing to świetna alternatywa dla miłośników sportów zimowych, którą mogą cieszyć się niemal przez cały rok.
Zamiast śniegu… piasek
Sandboarding oferuje zupełnie inne doświadczenia niż sporty zimowe, takie jak narciarstwo i snowboarding. Zamiast zimy i śniegu, sceneria sandboardingu to gorąca pustynia lub wydmy nad wybrzeżem, co buduje zupełnie inną atmosferę i wrażenia.
Sposoby jazdy na desce są różnorodne, podobnie jak w snowboardingu. Można zjeżdżać z obydwoma nogami przypiętymi do deski, albo nawet jechać na brzuchu, co jest jednak zdecydowanie bardziej ekstremalnym doświadczeniem i wymaga większej precyzji i umiejętności.
W porównaniu z narciarstwem, sandboarding oferuje więcej swobody w wyborze trasy i sposobu jazdy, piasek jest bardziej miękki i elastyczny niż śnieg. Można zjeżdżać wzdłuż naturalnych wydm, a także – dla bardziej zaawansowanych – wykonywać triki i skoki, co czyni sandboarding bardziej kreatywnym i dynamicznym sportem.
Mimo rosnącej ilości amatorów tego sportu, sandboarding i sand skiing nie są wciąż aż tak popularne jak ich zimowe odmiany. Jednym z czynników jest
trudność zbudowania mechanicznego wyciągu narciarskiego na wydmach piaskowych. Uczestnicy po każdym zjeździe muszą wracać pod górkę pieszo. Czasami, w zależności od panujących warunków, można też skorzystać z samochodu z napędem na cztery koła, który zawiezie ich z powrotem.
Kiedy to się zaczęło?
Sandboarding to forma sportu, która rozwijała się w różnych częściach świata w różnym czasie.
Jedna z teorii mówi, że sandboarding powstał w Egipcie ponad 4 000 lat temu, gdzie ludzie jeździli na desce po wydmach nad Nilem.
Możliwe też, że sandboarding narodził się w Ameryce Południowej, w Peru lub Chile, gdzie ludzie używali desek do jazdy po wydmach pustynnych.
Nowoczesny sandboarding ma swój początek w latach 60. XX wieku w Kalifornii, gdzie grupa surferów zaczęła eksperymentować z jazdą na desce po piasku. W latach 70. sandboarding stał się bardzo popularny w Egipcie, gdzie odwiedzającym – jako atrakcję turystyczną – oferowano jazdę na deskach po wydmach.
Od tamtej pory sandboarding stał się popularny niemal na całym świecie, szczególnie w krajach, których naturalne ukształtowanie terenu, sprzyja szusowaniu po piaskach: Australia, Arabia Saudyjska, Maroko, Peru i Nowa Zelandia.
Jaki sprzęt?
Do budowy sandboardu stosowany jest laminat z włókna węglowego lub kevlaru, aby zwiększyć jego wytrzymałość i odporność na uszkodzenia. Dno deski może być pokryte specjalną warstwą, która zwiększa jej śliskość na piasku. Woskowanie deski przed jazdą również jest ważne, aby zapewnić odpowiednią prędkość i kontrolę podczas zjazdu.
Ze względu na specyficzne warunki na piasku, zaleca się stosowanie specjalnych sandboardowych wiązań, które umożliwiają łatwiejsze wypięcie się z deski w razie upadku lub zatrzymania. Zazwyczaj deski sandboardowe są też krótsze i szersze niż snowboardy, co ułatwia ich manewrowanie na wydmach.
W sand skiingu, narty mogą być wyposażone w specjalne pancerze, które chronią je przed uszkodzeniami i zapewniają lepszą przyczepność na piasku. Pomocne są także kijki, które pomogą utrzymać równowagę i kontrolować prędkość na wydmach.
Ważny jest również odpowiedni ubiór do uprawiania sandboarding. Oprócz kasku i okularów z filtrem UV, dobrze jest nosić lekkie, przewiewne ubrania, aby uniknąć przegrzania się w gorącym klimacie.
Piasek idealny
Tak, jak narciarze i snowboardziści mają swoje preferencje co do rodzaju śniegu, tak również sandboarderzy i sand narciarze preferują różne rodzaje piasku. Grubość ziaren, wilgotność i stopień zagęszczenia piasku mają wpływ na jakość i trudność jazdy.
Piasek idealny powinien być odpowiednio suchy i luźny, ale nie za bardzo ruchomy, aby zapewnić dobry kontakt z deską lub nartami.
W przypadku zbyt suchej nawierzchni, deska lub narty mogą się zaciąć lub trudno będzie utrzymać kontrolę nad nimi.
Z kolei zbyt mokry piasek może być trudny do jazdy, ponieważ deska lub narty będą zbyt mocno hamowane przez wilgoć.
Najlepsze miejsca
Sandboarding można uprawiać na wydmach i plażach w wielu miejscach na całym świecie, szczególnie w regionach o ciepłym klimacie i pustynnym krajobrazie. Oto kilka popularnych miejsc do uprawiania tego sportu:
Huacachina (Peru), położone w oazie na pustyni Atakama. Huacachina to popularne miejsce do uprawiania sandboardingu na ogromnych wydmach.
Namib Desert (Namibia), to jedna z najstarszych i najpiękniejszych pustyń na świecie, z pięknymi wydmami, które są wprost stworzone do sandboardingu.
Dubaj (Zjednoczone Emiraty Arabskie), miasto znane ze swojego luksusu i futurystycznej architektury, oferuje również wiele możliwości do uprawiania sandboardingu na bezkresnych pustynnych wydmach.
Florianópolis (Brazylia), to miejsce, w którym pustynie spotykają się z oceanem, co daje doskonałe warunki do uprawiania sandboardingu na wydmach, ale i plażach.
Coral Pink Sand Dunes State Park (Utah, USA), to park stanowy z pięknymi różowymi wydmami, które stanowią jedno z doskonalszych miejsc do sandboardingu w Stanach Zjednoczonych.
Lancelin (Australia), położone około 120 kilometrów na północ od Perth, Lancelin to popularne miejsce do uprawiania sandboardingu na białych wydmach i plażach.
Dla wielu ludzi sandboarding i sand skiing to nie tylko sport, ale również okazja do eksploracji i odkrywania nowych miejsc. Cały świat stoi otworem dla entuzjastów tej niesamowitej “piaskowej” aktywności.
